Son galibiyetini 15.haftada alan Yeni Malatyaspor, galibiyet hasretine bir türlü son veremiyor. Kasımpaşa mücadelesinde görmeye alışkın olmadığımız kadroyu sahaya süren Hikmet Karaman’ın kafasında elbette bir şeyler vardır diye düşündüm. Hadebe’nin yedekte, Robin’in orta alan yerine defansta ve Vidar’ın Umut’un önünde oynaması bize hiç tanıdık gelmedi.

Burada galibiyeti fazlasıyla hisseden Hikmet Karaman’ı anlıyorum ama böyle değil! Yeni Malatyaspor’u tekrardan keşfetmeye gerek yok. Bunun için düşünülecek zaman kaybına da vaktimiz yok. Umut, bu takımın sevin yâda sevmeyin tek santraforudur. Robin’in yeri defans değil, Murat Yıldırım ile ön liberodur. Orta sahadaki dengeyi kurmazsan, Robin’in yenilen ilk goldeki bireysel hatalarını daha çok izleriz. Oyunu savunma yerine ileride kurarsan, 7 hafta sonunda düşecek takım Malatyaspor olur.

Gökhan’dan bir Alex çıkartmaya gerek yoktur. Önce Gökhan’ın nerede oynayacağına karar vermek gerek. 1-0 önde olan bir takımın 2-1 mağlup olması tamı tamına teknik adam hatasıdır. Hele birde kendi sahanda. Hikmet hocanın eline aldığı, kâğıt ve kalemi görünce helal olsun diyenlerin, 2-1’den sonra düşüncelerini merak etmek çok zor değil. Ne kadar iyi oynarsanız oynayın, yanlış 11 ve diziliş kurarsanız bir yerde ‘SOS’ verirsiniz, yenilen ilk gol gibi.

Çare belli…

Kasımpaşa maçı öncesi, olası bir mağlubiyette Karaman ile yolların ayrılmasını söyledim. 5 maçta sadece 1 puan alan teknik adamın toleransı asla olamaz. Yönetim zaten para bulamıyor, birde teknik adam dikişini tutturamıyor. Para yok, hocalar da fayda vermiyorsa yönetimin tek hamlesi kalıyor. Getirin Ali Ravcı’yı takımın başına ve tek yetki verin. Bunu ben, yani Ali Ravcı’dan hoşnut kalmayan birisi olarak söylüyorum. Bizim artık boş laflara tahammülümüz yok. Korkmayın, düşeceksekte aslanlar gibi düşelim. Yarın, bunların parası yoktu da bunlardan zaten olmazdı dedirtmeyin!