Sadece Bir Galibiyet...

Elbette takımın küme düşmesi her Malatyalı gibi benimde içimi acıtacak. Herşeyden önemlisi savaşmadan düşmek, daha çok acıtacak. Olabilir, küme de düşebilirsin ama savaşmadan düşmek, en kötü durum. İşi zor mu zor. İmkansız mı hayır. Zaten Cihat Arslan'ın gelişiyle teknik taktik beklemedi kimse. Oyuncuların içinde kaybolan inanma ruhunu getirsin yeter dedik. Öyle de oldu.

Adana Demirspor, bu ligin flaş takımlarından birisi. Tarihinin en kötü dönemini yaşayan bir takımın Adana Demirspor'u iki maçta da yenmesi ne garip dimi? Belki çok üstün oynamadı ama çok iyi mücadele etti. Balotelli'nin sayısız kaçan pozisyonları sanki Yeni Malatyaspor'un yeni bir sayfa açmasının işaretiydi. Ndong yok, Sadık yok, Donsah yok, Mallan yok ve Tetteh yedekte. Buna rağmen mücadele çok. Tebrik etmek lazım başta Cihat Arslan'ı ve sonrasında futbolcuları. 

Herkesin kesin küme düştü gözüyle baktığı Yeni Malatyaspor'a şimdi bütün Malatyalılar, Altay maçını kazanırsa bir seri yakalar ve ligde kalır hesabı yapıyor. Ben bile maç sonrasında Yeni Malatyaspor'un kalan maçlarını tekrardan kontrol ettim. 10 maç 30 puan yapar. Hepsini kazanmak, neredeyse imkansız. 7 galibiyet, 3 mağlubiyet bu takımı ligde bırakır mı, yüzde 99 bırakır. Herşeyden önce oyuncuların buna inanması lazım. inandıklarında neleri yaptıklarını Adana Demirspor maçında görmüş oldular. Çünkü onlar inanınca bizler de inanıyoruz. 

Özellikle Cihat Arslan'ın maç sonundaki açıklamalarını pür dikkat izledim. O kadar içten ve doğal konuşarak beni etkiledi ki acaba oyuncuları nasıl etkilemiştir diye de düşündüm. Onun için kazanırsın yine de düşersin. Ama savaşmadan düşersen en büyük düşüşü yaşarsın, bunu da oyuncuların idrak etmesi lazım.